Werk in uitvoering: post-kwantumencryptie met McEliece

Asymmetrische of publieke cryptografie werd in de jaren zeventig uitgevonden als antwoord op het sleuteldistributieprobleem: hoe krijg je de geheime sleutel om ontvangen beveiligde berichten te decoderen zonder dat kwaadwillenden die bemachtigen? Je kunt hem niet open en bloot versturen, maar ook niet versleutelen: dan heeft de ontvanger opnieuw een sleutel nodig om de sleutel te decoderen. Asymmetrische cryptografie lost dit probleem op door twee sleutels te gebruiken: een publieke en een geheime privésleutel. De eerste is door iedereen op te vragen en alleen te gebruiken om een bericht om te zetten in een gecodeerde cijfertekst. Om deze weer te ontcijferen, is de tweede sleutel nodig, die alleen in het bezit is van de ontvanger.

Het algoritme dat hiervoor algemeen wordt gebruikt, heet RSA (naar de uitvinders Ron Rivest, Adi Shamir en Leonard Adleman). Het genereren van de sleutels is gebaseerd op de machtsverheffing van enorm grote getallen; het kraken ervan gaat door middel van ontbinding in factoren. De techniek is met de huidige computers vrijwel niet te kraken, terwijl het versleutelen en ontcijferen niet onevenredig veel rekenkracht kosten. RSA wordt ingezet in toepassingen uiteenlopend van digitale handtekeningen tot het opzetten van beveiligde VPN-verbindingen.