Waar is de hightechlobby?

Als zeventienjarige ik wist niet precies wat ik wilde studeren. Ik koos voor werktuigbouw want dat leek een brede stevige technische studierichting. Een paar jaar later had ik leren denken in krachten. Net als een bouwkundige ziet een werktuigbouwkundige de wereld ook in drie dimensies. Dat is soms wel een handig als ik bijvoorbeeld de hightechlobby bekijk.

Rond de jaren 70 en 80 waren grote industriële ondernemingen in staat hun eigen lobby te regelen. De grote multinationals zijn minder groot geworden en er zijn spelers bij gekomen. Die spelers zijn van oorsprong klein en hadden geen lobby. Hooguit waren ze bij een branchevereniging aangesloten met een specifieke focus. Sinds 2000 kunnen wij stellen dat de spelers meer in balans zijn. Er is een heel netwerk van OEM-ers, toeleveranciers en kennisinstellingen ontstaan. Wat we nog missen, is een krachtige lobby. Hightech systemen zijn niet voldoende vertegenwoordigd in Den Haag en Brussel. Dat wreekt zich in een fase van crisis en verdeling van overheidsmiddelen.

De VNO-NCW heeft een geografische verspreiding. Er is wel aandacht voor technologie, maar vooral rondom de grote bedrijven. Bij de Nevat zitten meer de toeleveranciers. Bij de FHI, de Koninklijke Metaalunie en de NRK verzamelen de kleinere spelers. Ook de regionale ontwikkelingsmaatschappij Bom, Liof en Oost NV helpen op zeer gewaardeerde wijze. Toch is de lobby niet in lijn met het belang van de hightech-systemenindustrie voor de export.