UT zet volgende stap met borstkankerdetector

Vijf jaar na de eerste test heeft de UT een vervolg gepubliceerd over zijn foto-akoestische detector voor borstkanker. Belangrijkste conclusie tot nu toe is dat de UT-aanpak een hoger contrast oplevert dan röntgen en net zo goed werkt in zowel dicht als in minder dicht weefsel, waardoor het ook voor jongere vrouwen interessant kan zijn. Het is echter nog niet te zeggen of deze patiëntvriendelijke methode ook kan uitgroeien tot een alternatieve aanpak voor screening, denkt hoogleraar biomedical photonic imaging Wiendelt Steenbergen. De UT heeft onder de radar al een spin-off opgericht om de technologie de komende jaren uit te werken. De publicatie is het eerste resultaat van een project uit 2010 om de methode uit te werken. In 2007 demonstreerde de onderzoeksgroep het principe al, maar het kostte geruime tijd om financiering voor vervolgonderzoek rond te krijgen.

De methode combineert de gunstige eigenschappen van licht en ultrageluid. Licht kan diep in het weefsel doordringen, maar door de hoge mate van verstrooiing is er slechts tot beperkte diepte een beeld te vormen. Het licht zorgt echter voor een minimale temperatuursverhoging, wat een drukgolfje teweegbrengt. Die kan met een ultrageluiddetector opgepikt worden en door de beperkte geluidssnelheid kan de afstand nauwkeurig worden bepaald.

Om dit principe om te zetten in een tumordetector, richten de onderzoekers zich op de doorbloeding. Tumoren maken doorgaans een dicht netwerk van bloedvaten aan, en door de juiste kleur licht te gebruiken kan het hemoglobine in het bloed specifiek worden aangestraald. Door een reeks van detectoren rond de borst te plaatsen, wordt een driedimensionaal beeld verkregen van de plaatsen waar zich grote concentraties bloedvaten bevinden.