Reading time: 2 minutes
Author:
René Raaijmakers is hoofdredacteur van Bits&Chips.
Het Programma voor Hightech Systemen (HTS) heeft zijn eerste overheidssteuntje binnen. Nadat twintig bedrijven afgelopen september ruim veertig miljoen euro op tafel legden, krijgt het consortium nu het eerste voorzichtige duwtje van 670 duizend euro uit de regeling Pieken in de Delta. De piekenpot is er om netwerken te versterken en is in feite nog geen wezenlijke ondersteuning van de systeemresearch die de bedrijvengroep nastreeft. De financiering loopt over één jaar en is afkomstig van EZ en de provincies Brabant en Limburg.
Achter de Brabantse schermen leidde de geringe bijval uit Den Haag tot opwinding. Zeven ton. Je besteld bij Sint een piano en krijgt een speelgoedje met tien toetsen. Dat gevoel. Nu hebben de Haagse politici heel wat anders aan hun hoofd dan Sinterklaas spelen, maar laten we wel wezen: dit is een schijntje vergeleken bij de ruim 40 miljoen euro die het HTS-consortium zelf de komende vijf jaar wil ophoesten. Enkele invloedrijke personen in het zuiden hebben intussen boos hun vinger opgestoken in de hofstad, en de ambtenarij schijnt daarop te hebben gereageerd met de belofte om alvast 1,8 miljoen euro van de subsidietaart voor 2007 opzij te zetten.
Systemen leven in Den Haag ook niet echt – of je het nu over embedded hebt of over geavanceerde machines. Daar is nanotechnologie momenteel in de mode. Nano is aardig, maar de Benelux-activiteiten op dat gebied zullen de komende decennia bij lange na niet de 15 en 20 miljard euro genereren die de systeemindustrie nu in respectievelijk België en Nederland binnenbrengt. Natuurlijk, als je de chemie en de hele voedingsmiddelenindustrie onder de noemer nanotechnologie schaart, dan kom je een heel eind. Wetenschappers van biologen tot chemici en fysici passen dat trucje al toe: met het grootste gemak zetten ze de stempel nano op hun onderzoek om in Den Haag gehoor te vinden.
Laat één ding duidelijk zijn: zonder systemen geen nanoproducten, of het nu gaat om de analyseapparatuur en het instrumentarium waarmee de heren nanoacademici hun onderzoek verrichten of de machines waarmee NXP zijn IC‘s maakt of Unilever zijn ijsjes verpakt. Om het allemaal nog ingewikkelder te maken: toekomstige nanoproducten zullen zelf informatieverwerkende systemen bevatten. Met het beste systeem voeg je de hoogste waarde toe aan je nanoproduct. Zonder systeemkennis wordt het niets met nanotechnologie.
Het Center for Translational Molecular Medicine, Holst en Point-one kregen honderden miljoenen en ook naar automotive vloeien miljoenen. Dat is uitstekend, maar over het echte speerpunt van Zuidoost-Nederland, de hightech machines van ASML, Assembléon, Besi, FEI, Océ, OTB, Philips Medical Systems en het bijbehorende ecosysteem met toeleveranciers als Bosch Rexroth, CCM, Frencken, KNWE en NTS kregen tot nog toe een fractie.
Grote vraag is of een mogelijk links kabinet de uitdagingen en prioriteit ziet. Mij lijkt een investering in hightech systemen in ieder geval een voorwaarde om de werkgelegenheid te versterken.
