Samenwerkende antennes brengen 60 GHz in bereik

Wie vandaag de dag een draadloos netwerk probeert op te zetten, zal zich in goed gezelschap zien. Vaak gonst het in een ruitjeshuis of flat van de WLan-signalen, wat vaak leidt tot interferentie. WLan speelt zich met name af in een ongelicenseerde band van 100 MHz rond 2,4 GHz. En dat terwijl veel meer consumentenelektronica zich opmaakt voor onderlinge draadloze communicatie, bijvoorbeeld dvd-spelers en settopboxen die hun content naar een tv oversturen.

Rond 60 GHz is er echter nog bandbreedte zat. ’Daar zit een band van vijfduizend megahertz, je kan daar een factor tien tot honderd aan snelheidswinst halen‘, vertelt TUE-promovendus Iwan Akkermans. ’Rond de 60 GHz absorbeert waterdamp namelijk de straling, dus dat is voor veel commerciële toepassingen niet interessant. Die demping wordt echter pas significant op kilometers afstand. Op tientallen meters is dat verwaarloosbaar.‘ Recent is die 60 GHz-band in het bereik van consumentenelektronica gekomen, door de schalingswet van Moore. De krimpslagen in CMos-technologie maken IC‘s mogelijk die met deze hoge frequentie overweg kunnen.