Rem op ongeremde technologische adoptie?

Deze zomervakantie heb ik voor het eerst met het gezin weer eens doorgebracht in een ander land dan Nederland. Werk in Amerika in juli opende de mogelijkheid er een rondreis door de VS en Canada aan vast te knopen. Het werk bracht mij in Pittsburgh in het noordoosten van de VS en van daaruit maakten we een rondreis om Lake Erie. Meest bekende trekpleister zijn ongetwijfeld de Niagara Falls, een indrukwekkende hoeveelheid water die per seconde naar beneden stort. Zowel aan de Amerikaanse als de Canadese kant van deze grensplaats wonen veel Amish, tegenwoordig ook te zien in de bepaald niet realistische televisieserie Amish in the City.

De Amish stammen af van de Zwitser Jacob Ammann en leven volgens zeer strikte regels. Het geloof is erg belangrijk, maar dit komt meer tot uiting in wat ze doen dan in het prediken of het trachten te bekeren van andersdenkenden. Hun gemeenschappen zijn informeel en hecht, zonder een echte leider. Werk wordt gezien als een roeping, waarbij met name het bewerken van het land hoog in het vaandel staat. Ze maken geen gebruik van sociale verzieningen, hebben hun eigen scholen en weigeren in het leger te dienen.

Het meest intrigerende voor mij was echter de omgang met technologie. De Amish maken in principe geen gebruik van elektriciteit, (zwarte) telefoons gebruiken ze alleen in geval van nood. Bekend zijn wellicht hun klassieke vervoersmiddelen: de paardenkoetsjes. Ze hebben een reflectieve houding ten aanzien van technologie. Dit wil zeggen dat ze elke technologische vernieuwing beoordelen op de gevolgen voor hun waarden en identiteit. Zo zijn ze niet tegen elektriciteit, maar vinden ze dat televisies en computers waarden propageren die hun identiteit kunnen aantasten. Soms adopteren de Amish vernieuwingen, soms verwerpen ze het en soms zoeken ze een compromis.