Productie is zilver, ontwikkeling is goud

’Van alle fabless IC-bedrijven is 80 procent Amerikaans, 17 procent Aziatisch en slechts 3 procent Europees‘, moppert Asmund Tielens, directeur van Sitel Semiconductor uit ‘s-Hertogenbosch. ’Toch is er geen reden om aan te nemen dat het hier niet ideaal zou zijn. Het is historisch zo gegroeid met de grote Europese chipbedrijven, Philips, ST en Infineon. De eerste wil alles zelf doen, de tweede worstelt met het Franse en Italiaanse chauvinisme en de derde heeft last van vakbonden. Mijn vader werkte vijftig jaar geleden bij Philips aan tv‘s. Het enige dat ze niet zelf produceerden, was het vacuüm in de buis. Die instelling is sinds die tijd natuurlijk wel veranderd, maar ze zit er nog steeds in.‘

’Amerikanen besteden veel makkelijker uit. Alles dat je op de hoek van de straat goedkoper kunt halen, moet je daar ook halen. Zelfs Intel doet het zo. Alleen de echte topproducten zoals de Pentiums waar het alles wil uitpeuteren, komen uit zijn eigen fabrieken. Kijk ook eens naar Silicon Valley. Je kunt niet ontkennen dat het daar een fantastische industrie is, maar er is geen fab meer. De laatste grote IC-fab in de Valley werd recentelijk gesloten. Als je dan bedenkt dat we er hier alleen over discussiëren, dan voel je op je klompen aan dat we een achterstand hebben.‘