Author:
Jos Raets is vicepresident en countrymanager bij NXP Semiconductors België
Reading time: 3 minutes
Er was een tijd dat de wetenschappelijke wereld zich zorgen maakte over de snel toenemende complexiteit van systemen en chips. Er zouden niet genoeg ingenieurs zijn om alle nieuwe en complexe producten in hardware en software af te beelden. Maar techniek staat niet stil en het ingenieursvolk kan zich ondertussen bedienen van een arsenaal aan EDA-tools die hun leven zo al niet draaglijk, dan toch leefbaarder maken. Dat alles moet dienen om naar de gunst van de klant te dingen, mee te haasten in de rush naar meer performance, hogere snelheid, kortere doorlooptijd en smallere introductievensters.
En hoeveel klanten worden dan tegenwoordig volgens belofte bediend? Hoe trefzeker zijn we geworden in het halen van de introductiedatum? Hoeveel groene velden vertonen de business balanced scorecards als het op projectresultaten aankomt?
Alhoewel de resultaten per bedrijf en per project nogal verschillen, heb ik een sterk vermoeden dat de eerlijke antwoorden een saldo ’onbevredigend‘ laten zien. Wat zou er aan de hand zijn? Moeten er nog meer en nog betere tools komen? Nog betere projectplanningsystemen, nog fijnere vragenlijsten bij de mijlpalen, nog meer van hetzelfde?
Projecten worden bestaft met mensen van vlees en bloed, professionals die hun vak kennen, weten wat ze doen, weten wat kan en niet kan, die vaak met veel gezwoeg en gezweet proberen waar te maken wat ze hebben beloofd. Vaak werken deze teams op afstand van hun opdrachtgevers en vanaf diverse plaatsen. Daar zijn overigens goede redenen voor die ik in het kader van mijn betoog niet hoef te schetsen maar als een fait accompli beschouw.
Houdt aandacht voor intermenselijke aspecten gelijke tred met het toegenomen eisenpakket dat aan een team wordt gesteld? Hoe vaak start een project met een echte aanvaarding van de projecteisen door de projectleider, met een echte mogelijkheid tot het uitkiezen van de meest geschikte teamleden, met een expliciete toezegging vanwege elk teamlid en het hele team voor het behalen van het gestelde doel? Hoe vaak wordt de haalbaarheid van een project van bij het begin diepgaand getoetst met de systeemarchitecten en pas voor haalbaar verklaard bij onvoorwaardelijke toezegging?
Ik pleit voor een grotere autonomie van teams dan de gemiddelde praktijk en tegelijk een doorgedreven opleiding in project- en interrelationele bekwaamheden voor teamleden, projectleiders en systeemarchitecten. Ik pleit voor teams die weloverwogen samengesteld zijn, bekleed met bevoegdheid in lijn met hun opgelegde verantwoordelijkheid en een beloningssysteem dat een reflectie is van uitzonderlijke resultaten als gevolg van uitzonderlijke inspanningen. Teams die in een volwassen dialoog met de opdrachtgever hun noden kunnen articuleren en oplossingen aanbrengen. Teams waar assertiviteit wordt gewaardeerd voor haar meerwaarde in het vroeg ontdekken van knelpunten.
Is dit een utopie? Helemaal niet. Het gaat erom het gezond verstand te laten spreken, de kunst om een omgangsvorm met elkaar te definiëren zoals we in elke andere leefbare samenlevingsvorm nastreven.
Is dit soft, niet meetbaar en veel loelen aber nicht foesballen? Neen, want de vele studies over projectdynamiek en de voorgestelde meetmethodes hebben het juist over heel meetbare en opvolgbare processen. Wie deed al eens de moeite om er Tom Allen op na te slaan? Deze MIT Sloan-professor in domeinen als technologietransfer, communicatie tussen ingenieurs en wetenschappers, organisatiepsychologie en management heeft gedurende meer dan dertig jaar interne dynamiek in teams bestudeerd en gemeten. Zo volgde hij de kwantiteit en kwaliteit van interne en externe communicatie van teams. Hij kon zo onder meer afleiden hoe het stond met de performance en of wijzigingen zich opdrongen.
Of laat er ons Belbin bijhalen die ons helpt teamleden te kiezen in de mate dat ze elkaar aanvullen. En laat teamleden voor aanvang van een belangrijk project aan een talentreview deelnemen waar met name ook de persoonlijkheidskenmerken worden bekeken. Of roep de hulp in van een consultant in projectmanagement voor de aanvang van een project. Maar natuurlijk, de meeste zaken weet u best. Alleen nog even doen. Of moest er nog zand zijn?
