Innoveren in moeilijke tijden

In mijn vorige column op deze plek constateerde ik dat het antwoord op de huidige economische recessie niet veel langer ’bezuinigen‘ kan zijn. Een positief effect van een recessie is dat als eerste reactie iedereen wordt gedwongen na te denken over de opbrengst en kosten van elke activiteit binnen een organisatie. Het eerste antwoord op de snel teruglopende inkomsten is te besparen op minder productieve delen. Als iedereen in de organisatie dat consciëntieus doet, worden we er allemaal beter van. De klant kan lagere prijzen krijgen, de aandeelhouder krijgt een beter rendement en de medewerker hoeft geen activiteiten meer te doen die een (te) lage productiviteit hebben.

Maar de bezuinigingen vormen geen oplossing voor de teruglopende inkomsten. Daar moet óók nog iets aan gebeuren. Daarvoor moeten we ons met een onderzoekende en nieuwsgierige geest richten op toekomstige vernieuwing van strategie, producten, diensten, markten. Of met een mooi woord: innoveren. Maar juist nu we het meest behoefte hebben aan innovatie, lijken organisaties terughoudend. We zitten kennelijk gevangen in onze bezuinigingsdrift. Heerst de angst dat met innoveren de productiviteit weer terug gaat lopen?

Innovatie betekent letterlijk vernieuwing. Maar wel een op de markt gerichte vernieuwing, die betrekking kan hebben op een product, het productieproces of op de benadering van de markt. Innovatie betreft de succesvolle invoering van nieuwe of verbeterde producten, diensten of processen waarmee producten en diensten worden voortgebracht. We hebben het dus niet over uitvinden, maar over de commerciële toepassing van iets nieuws.