Warning: Undefined array key "bio" in /home/techwatch/domains/test.bits-chips.nl/public_html/wp-content/plugins/wpcodebox2/src/Runner/QueryRunner.php(126) : eval()'d code on line 13
Author:
Reading time: 8 minutes
Dat focus in technologie een wereldmarkt kan opleveren, bewijst Dare als geen ander. De specialist uit Woerden ontwikkelt zeer geavanceerde apparatuur voor EMC-metingen en verkoopt die van Amerika tot China. Zijn powermeters zijn de de facto standaard in de wifiwereld en ook de Radimation-testsoftware is vermaard.
Patrick Dijkstra gaat er jaarlijks vijf tot zes keer tussenuit. Klanten die hem pas kennen, vinden dat meestal maar raar. ‘Ga je nu alweer met vakantie?’, vragen ze hem dan. Maar als ze het technische brein van Dare wat langer kennen, dan weten ze beter. Als Patrick weer eens aankondigt dat hij een of twee weken vrij neemt, roepen ze enthousiast: ‘Super, dat betekent dat we straks een oplossing hebben voor ons probleem.’
Patrick Dijkstra werkt het liefst achter de schermen. Lekker met elektronica en techniek stoeien. In Woerden betekent dat vooral het R&D-team van Dare coachen, een bezigheid die weinig ruimte laat om geniale oplossingen te bedenken. Daarvoor moet hij er echt tussenuit en dat doet hij dan ook.
Patrick vormt met broer René, die de commercie doet, een gouden koppel. Daarnaast krijgen de twee versterking van hun vrouwen, die allebei fulltime in de zaak werken. René doet het interview, als spraakwaterval is hij er geknipt voor. Ook hij heeft hts elektrotechniek gedaan, in zijn geval met de specialisatie technische computerkunde, maar hij voelt zich meer thuis in de marketing en sales. Bij zijn eerste werkgever Koning & Hartman hadden ze dat al snel in de gaten. Zijn manager destijds: ‘Jij lult wel aardig, ga jij maar in de sales.’ Broer Patrick sluit op het einde pas aan voor een kort gesprek en de foto.
Genie
Patrick en René – ze schelen drie jaar – hebben een hechte band. Hun hele leven al. ‘Wij beginnen samen een bedrijf’, zeggen ze al op jonge leeftijd tegen elkaar. Het is René die tijdens zijn middelbare schooltijd met zenders fröbelt. Maar als hij de spullen in een hoek smijt omdat het niet wil werken, pakt zijn broer het op. ‘Patrick heeft het geduld om het als het moet acht keer op te bouwen en werkend te krijgen.’
Het is het begin van hun piratenzender in Zaandam. Als echte zendamateurs moeten ze zelf schema’s optimaliseren en de zenders bouwen – allemaal streng verboden. ‘Ik herinner me nog dat hij een buizenzender met water koelde. Al snel stond de boel te koken. Ik zat naast de antenne te studeren en kreeg er hoofdpijn van. Hij pompte honderden watts in die installatie’, lacht René Dijkstra.
Als Patrick bij de opsporingsdienst gaat werken, moet hij tekenen dat hij nooit als piratenzender actief is geweest. Op een gegeven moment zeggen zijn collega’s: ‘Jij weet er wel erg veel van. Je bent zeker zendpiraat geweest?’ Waarna zijn baas er meteen aan toevoegt: ‘Geeft niet hoor, dat zijn we hier allemaal geweest.’
Patricks genie wordt ook in de professionele wereld snel duidelijk. Als stagiaire maakt hij bij Koning & Hartman al een kalibratieopstelling die niet onderdoet voor de opstelling van het Van Swinden Laboratorium (VSL) – de top als het gaat om kalibraties in Nederland. Als bij Koning & Hartman een inspecteur van de Raad van Accreditatie langskomt om Dijkstra’s opstelling te bekijken, zegt de van VSL afkomstige man: ‘Dat klopt niet. Je maakt een meetfout.’ Daarop legt Patrick uit dat hij ook aan de andere oplossing heeft gedacht, maar dat de meetfout daar eigenlijk groter is.
Accrediteren
René Dijkstra komt in 1985 op zijn 23e bij Koning & Hartman in de computers terecht. Sun, de Unix-wereld. Hij zorgt ervoor dat Patrick er even later als stagiair aan de slag kan. Na drie jaar vertrekt René naar Hewlett-Packard, ook weer om computers te verkopen. Patrick verlaat Koning & Hartman eveneens en groeit door tot servicemanager.
De broers blijven rondlopen met plannen om samen iets te beginnen. Jarenlang denken ze dat die toekomst in de IT ligt, maar dan ziet Patrick dat klanten behoefte hebben aan metingen als service en dat willen ze bij zijn werkgever niet invullen. ‘Weet je wat wij moeten doen?’, zegt hij tegen René. ‘Wij moeten gaan meten.’
Het duo start in 1992 hun onderneming Dijkstra Advice, Research & EMC, wat ze in hun marktuitingen schrijven als ‘DARE!!’. René schrijft op een A4’tje zijn businessplan, werkt in zijn vrije tijd in het bedrijf, maar blijft intussen bij HP computers verkopen. Patrick gaat al snel fulltime met Dare aan de slag. Hij maakt een automatiseringssysteem voor opticiens en een telefoonopnamesysteem voor asielzoekerscentra. René: ‘Ik zei: dat is de kurk waar we op kunnen drijven. Begin maar. Als het niet lukt, betaal ik je hypotheek wel. Met mijn salaris kon ik als het moest best twee gezinnen onderhouden.’
Intussen genereert Patrick Dijkstra ook omzet als trainer en bezoekt hij bedrijven om hun EMC-problemen op te lossen. René: ‘Daar heb je bijna geen apparatuur voor nodig, alleen kennis. Toen hebben we ons gerealiseerd: we moeten ons laten accrediteren en daarvoor moeten we full-compliant systemen kopen.’ Dat is ook het moment dat René Dijkstra volledig overstapt naar Dare. We schrijven dan 1997. Twee jaar eerder had het bedrijf een oude tandartsenpraktijk aan de Stroomlaan in Woerden betrokken. Met Dennis van der Vlugt had broer Patrick een dichtgelaste oude zeecontainer omgebouwd tot anechoïsche ruimte.
Eind jaren negentig vliegen heel veel soortgelijke bedrijfjes uit de startblokken. Dat Dare daarvan als succesvolste speler is overgebleven, heeft het te danken aan de keuze voor full-compliant apparatuur, zegt Dijkstra. ‘Je praat dan over een ton, in tegenstelling tot pre-compliant apparatuur die je voor een tiende van de prijs kunt krijgen. Wij hadden genoeg gespaard. Deze keuze maakte het mogelijk ons in 1997 te laten accrediteren.’ Inmiddels beschikt het bedrijf over twee eigen panden in Woerden waar 48 man werkzaam zijn.
Bekendheid
René Dijkstra geniet ervan als hij sterke staaltjes kan opdienen. Zoals het verhaal over het testcentrum dat Dare jaren geleden al bouwde voor het onderzoek- en innovatiecentrum van BMW in München. Het Woerdense bedrijf richtte dit centrum voor EMC-tests in met een in eigen huis ontwikkeld instrumentarium en de eigen Radimation-programmatuur. ‘Het is een van de meest geavanceerde installaties ter wereld’, glundert Dijkstra, die onlangs voor BMW een tweede testcentrum inrichtte. Toen de Duitse autobouwer de eerste opdracht aan de Nederlanders wilde geven, vond een Duitse test- en meetgigant dat niet leuk. ‘Ze hebben er zelfs de gepensioneerde medeoprichter bij gehaald om met de directie van BMW te praten.’
Dare rustte onlangs ook een deeltjesversneller in Hamburg uit met honderdvijftig van zijn Radipower-vermogensmeters. Dijkstra: ‘Wij waren echt de enige in de wereld die dat voor elkaar kreeg. Een Duitse concurrent is er twee jaar mee bezig geweest. Het kostte ons een half jaar, maar toen hadden we het wel voor elkaar.’
Het unieke van deze laatste installatie is de zeer snelle vermogensmeting van hoogfrequente straling. ‘Vijf miljoen samples per seconde, dat kan niemand in de wereld. Ondertussen zitten we al op 20 MS/s’, zegt Dijkstra. ‘Hoogfrequent vermogen meten is iets heel anders dan spanning meten. Een beetje goede oscilloscoop meet spanning met meer dan vijftig miljard samples per seconde. Vermogen is een heel ander vak. Wij kunnen zo snel meten dat we de enveloppe van een radarpuls voor auto’s in het vermogen kunnen zien.’
Recentelijk verwierf Dare wereldwijde bekendheid in de wereld van wifi met een beduidend goedkopere oplossing voor het meten van vermogen voor de nieuwe Mimo-standaard, draadloos ethernet via meerdere antennes. ‘De Etsi-standaard stelt limieten aan de beschikbare bandbreedte, want anders pompen de zenders alle frequentiebanden helemaal vol. Dat goed meten is al heel lastig, maar bij Mimo zendt één apparaat over drie banden en die moet je tegelijk meten.’
De grote test- en meetbedrijven lossen het probleem op met drie parallelle meetontvangers. Prijskaartje: tienduizenden euro’s per stuk. ‘Wij doen dat met drie parallelle powermeters van ieder nog geen drieduizend euro. De wifiwereld had de voordelen van het Woerdense bedrijf snel in de gaten. Intussen bedient Dare via zijn distributienetwerk alle grote draadloos-ethernetleveranciers in de wereld, van Cisco in de VS tot Sporton in Taiwan. ‘We leveren daarmee eigenlijk de de facto standaard.’
Merkonafhankelijk
Hoe bestaat het dat een klein bedrijfje uit Woerden test- en meetgiganten met miljardenomzetten klopt? ‘Kijk’, begint René Dijkstra, ‘het gaat om focus, om het maken van keuzes. De groten in de meetwereld leveren prachtige spullen, maar hun instrumenten zijn general-purpose. Die dingen kunnen alles. Het is net als met Word of Excel, daarvan gebruiken we gemiddeld ook maar een vijfde van de functies.’
‘Maar alles kunnen maakt het natuurlijk duur. En je kunt nooit op alle punten uitmunten. Met een general-purpose instrument moet je balanceren. Wij focussen volledig op de EMC-markt. Zo zijn sommige aspecten van een powermeter voor EMC helemaal niet belangrijk, dus die laten we weg of we leggen er minder nadruk op. Voor EMC-tests is het belangrijk dat je snel lage vermogens kunt meten. Dit versnelt het inregelen. Je wilt geen seconden moeten wachten op de eerste stabiele powermeting. Met onze meters winnen klanten meteen dertig tot veertig procent op de testtijd; soms gaat die van veertig minuten naar een kwartier.’
EMC-testomgevingen vragen in tegenstelling tot ontwikkelomgevingen geen general-purpose instrumentarium. ‘Kijk naar onze eigen testomgeving. Niemand loopt daar met apparatuur te sjouwen. Alles staat zo veel mogelijk vast opgesteld. Daar is maar één ding belangrijk: hoe voer ik die test zo snel mogelijk uit? Want tijd is geld. Het zijn heel dure ruimtes, dure mensen, dure medewerkers van klanten.’
Soms dwingt een aangepaste norm tot het uitbreiden van de metingen van een dag naar anderhalve dag. ‘Dat proberen we dan weer terug te brengen naar een dag. Het moet steeds efficiënter. Het gaat niet om harder werken, het moet slimmer. Dan gaan we met Patricks ontwikkelafdeling praten. Jongens, wat vertraagt de boel? De powermeter? De sensor? De software? Dare is groot geworden omdat we hebben gezegd dat we efficiënter moeten testen dan anderen.’
Rond 1999 runde Dennis het laboratorium en ging Patrick weer terug naar zijn hobby, het ontwikkelen van elektronica. De twee kwamen er al snel achter dat ze hun metingen voor klanten vooral snel moesten uitvoeren. René Dijkstra: ‘Toen hebben we gekeken of er software bestaat die aan onze eisen voldeed. Het moest snel en merkonafhankelijk. Want kiezen voor een merk maakt per definitie duur. Als ik hardwarespecifieke software koop, dan ondersteunt die alleen merkapparatuur. Omdat wat we zochten niet bestond, zijn we het zelf gaan ontwikkelen.’
Dare was oorspronkelijk niet eens van plan om zijn meetsoftware te verkopen, maar de eerste de beste klant vroeg meteen of de software ook voor hem beschikbaar was. ‘Dat was Delphi uit Luxemburg. Zij hadden een commercieel pakket dat ze na twee jaar nog niet aan de praat hadden. Wij hadden met onze software binnen een half uur alles draaiende. Daarna ontdekte ook Lucent uit Huizen onze tools’, aldus Dijkstra. ‘Toen zeiden we tegen elkaar: zullen we het gaan verkopen?’ Daarmee werd Radimation in 1995 het eerste product van Dare. ‘Merkonafhankelijk. Dat is ook een van de redenen waarom BMW voor ons heeft gekozen.’
Tegenwoordig verkoopt Dare de Radimation-software over de hele wereld. ‘Van China tot Amerika, waar de luchtmacht het gebruikt. Intel, Motorola, Hewlett-Packard, Agilent, BMW, Volkswagen, Esa-Estec, John Deere, Hella, Siemens, Bosch, allemaal sturen ze hun meetkamers aan met onze software. We hebben nu voor onze software meer dan honderdtwintig klanten. Zal ik het hele lijstje geven?’
