Reading time: 3 minutes
Author:
Groene elektronica is voor veel bedrijven een marketingterm waarmee ze op het geweten van de milieubewuste consument willen inspelen. Maar zelfs bedrijven die zich oprecht verdiepen in de materie, levenscyclusanalyses uitvoeren en hun producten aanpassen om de globale impact op het milieu zo klein mogelijk te houden (in de laatste ’Guide to greener electronics‘ van Greenpeace scoren Nokia en Sony Ericsson heel goed), kunnen niet voorkomen dat zelfs hun ’groene‘ elektronica nog altijd te vervuilend is.
Dat ligt niet zozeer aan de technologie, maar aan het menselijke aspect van onze consumentenmarkt. De ingenieurs van een tv-producent kunnen nog zoveel moeite doen om de productie, het gebruik en de recyclage of vernietiging van tv‘s zo milieuvriendelijk mogelijk te maken, als de productontwikkelafdeling steeds grotere tv‘s ontwerpt, als de marketingafdeling iedereen probeert aan te praten dat ze zo‘n grote tv nodig hebben en als de media hun gevaarlijke enthousiasme voor gadgets de vrije loop laten, dan is het netto-effect dat die ’groene‘ tv‘s juist veel meer impact hebben op onze aarde dan de kleine vervuilende tv‘s van vroeger.
Maar voor zulke verhalen blijft de consument natuurlijk doof. De grote problemen in de wereld zijn nooit onze eigen schuld, maar altijd die van grote, gewetenloze bedrijven die het snelle geld najagen. Of dat willen we onszelf toch laten geloven. Dat wij door alle nieuwste gadgets te kopen en altijd de grootste te willen hebben die bedrijven juist groot maken en redenen geven om vervuilende producten te blijven produceren, dat kan er bij de meesten niet in.
Ook Greenpeace pakt het verkeerd aan. In zijn beruchte ’Guide to greener electronics‘ sabelt het wel producenten neer die niet genoeg moeite doen om hun elektronica op een duurzame manier te produceren, maar het schenkt geen enkele aandacht aan de uitwassen van gebruikers. Waarom geen ’Guide to greener consumers‘, met voorbeelden van (bekende) personen die op een groene manier met elektronica omgaan, én waarin personen die juist het verkeerde voorbeeld geven de volle laag krijgen? Stephen Fry bijvoorbeeld koopt altijd de nieuwste gadgets en kijkt er na enkele dagen al niet meer naar om. Ook al geeft hij als verklaring dat hij manisch-depressief is, dit soort gedrag mag niet getolereerd en zeker niet gecultiveerd worden. Of wat te denken van de race om als eerste een ’Will it blend?‘-filmpje van de Ipad op Youtube te tonen? Ben ik de enige die dat ontzettend crimineel vindt ten opzichte van onze wereld? En nee, ik ben geen geitenwollensokkenaanhanger van de Gaia-hypothese, maar gewoon een down-to-earth techneut die de neiging heeft om alles in een breder perspectief te zien.
Zolang mensen opkijken naar het voorbeeld van Stephen Fry of de ’Will it blend?‘-filmpjes, en zolang een veel te grote lcd-tv in je woonkamer garant staat voor bewonderende blikken en een sprong naar een trapje hoger op de sociale ladder, zal het niet goed komen met groene elektronica. Mensen kopen gewoon veel te veel elektronische producten die ze niet nodig hebben. Ik hoop dat ik ooit nog zal meemaken dat ik in zo‘n bewonderend gezelschap kan zeggen: ’Ik vind het crimineel dat je zo‘n grote verspillende tv koopt‘, zonder dat ik van de gastenlijst voor het volgende feestje word geschrapt.
