Het is een jongen

Indertijd zijn we onder de stoere leus ’één loket‘ begonnen met de vorming van de 3TU-federatie. Je kunt je afvragen of dat wel zo‘n verstandige keus is geweest. Eén loket voor wat? We komen steeds meer in aanraking met andere – ook niet-technische – disciplines. We willen studenten vormen met een brede kijk op techniek en samenleving. Waarom zouden we niet de prioriteit geven aan samenwerking met de algemene universiteiten? De afgelopen twee maanden werd ik nog eens extra gesterkt in deze gedachte.

Met grote aandacht heb ik geluisterd naar de intreeredes van Ronald Dekker en Kees Goossens, die als medewerkers van Philips Research en NXP Research als deeltijdhoogleraar verbonden zijn aan de faculteit EWI van de TU Delft. In een uur trok een wereld van spannende onderzoeksuitdagingen aan ons voorbij, van More Moore tot More than Moore, van microsysteem tot nano-elektronica, met gezondheidszorg als gemeenschappelijke factor. Karakteristiek daarbij is dat het onderzoek steeds meer multidisciplinair wordt. Eisen voor biocompatibiliteit, snelle diagnostiek door middel van lab-on-a-chip, analoge sensorchips door spiercellen gevoed die draadloos informatie naar de buitenwereld brengen, microsystemen voor medicijndosering ter plekke, microgrippers die cellen kunnen verplaatsen, brengen chemici, natuurkundigen, werktuigbouwers en natuurlijk de medicijnmannen aan boord van de elektroboot. Het vakgebied is meer dan ooit multidisciplinair. En daar komen de ethici nog bij.

In september organiseerde Dimes samen met het Innovatieplatform en NXP een seminar naar aanleiding van de vijftigste verjaardag van de chip. Interessant onderdeel ervan was een forumdiscussie over grenzen die de ethiek stelt aan de micro-elektronica. De Antwerpse neurochirurg Dirk de Ridder liet zien wat er in principe allemaal mogelijk is door het implanteren van chips in het lichaam. Bij wijze van spreken kan het zover gaan dat we een persoon met een afstandsbediening kunnen sturen.