Energieakkoord

Wie in de veronderstelling verkeerde dat het Energieakkoord de polderneuzen dezelfde kant uit had gezet, kwam begin oktober bedrogen uit. Nederland blijkt geen Denemarken geworden, waar duurzame energie breed wordt gedragen en besluiten erover bijna hamerstukken zijn. Integendeel: toen de berekeningen van ECN en het Planbureau voor de Leefomgeving niet met de papieren werkelijkheid overeen bleken te komen, liet de lijm van het Energieakkoord direct los.

Alle begin is moeilijk, ook van een energietransitie. Politiek liep het relletje met een sisser af – beetje profileringsdrang van de PvdA – maar de discussie toonde hoe onwennig Nederland nog altijd omgaat met geld uitgeven aan een duurzame energievoorziening. Dat zal nog wel even zo blijven, totdat de politiek-ideologische fijngevoeligheden zijn versleten.

Het NOS Journaal bracht tussendoor het échte mankement van het Energieakkoord aan het licht. Nederland tast diep in de buidel om te voldoen aan Europese afspraken voor het gebruik van duurzame energie, maar een andere Europese regeling doet alle milieuwinst die deze investeringen opleveren onmiddellijk teniet: onze windmolens leveren geen grammetje minder CO₂-uitstoot op.