Elektronicaproductie van multi-2D naar full-3D

Wat is het toch een gedoe: het produceren van elektronica. Het scoort hoog op complexiteit en arbeidsintensiteit (reden waarom het mondiale zwaartepunt in Zuidoost-Azië ligt) en laag op duurzaamheid. Denk aan het verkwistende energie- en materiaalverbruik en de ongezonde inzet van chemicaliën in de verschillende processen, de tijdrovende handling tussen de diverse productiestappen en de geavanceerde, kostbare machineparken in de complete keten. En het wordt alleen maar lastiger onder invloed van de voortschrijdende miniaturisering en de aanhoudende prijsdruk.

Met de huidige productietechnologieën en materialen loopt de elektronicaproductie bij de voortschrijdende miniaturisatie tegen grenzen aan. Het plaatsen en solderen van miniatuurcomponenten wordt een steeds grotere uitdaging. Denk ook aan de toenemende dissipatie per oppervlakte-eenheid: hoe krijg je al die warmte nog uit je print? En als de pitch blijft afnemen, worden de fysische eigenschappen van de gebruikte materialen een bottleneck. Bovendien is het merkwaardig, en hoogst inefficiënt, dat alle te gebruiken materialen moeten worden afgestemd op de temperatuur van het soldeerproces. De meeste producten zullen deze temperatuur maar één keer in hun levenscyclus meemaken.