Elektronica opent langzaam de ogen

Voordat je aan deze column begint, vraag ik je om je ogen voor tien seconden te sluiten. Nu graag. Moeilijk hè? We kunnen eigenlijk niets zonder onze ogen. Ze openen is het eerste dat we doen als we wakker worden ’s ochtends en het laatste dat we ’s avonds doen, is ze weer sluiten.

De geschiedenis van onze ogen begon 270 miljoen jaar geleden. De trilobiet ontwikkelde toen als eerste wezen op aarde een nieuw zintuig: om te zien. Het bleek zeer krachtig. Door te kijken, kun je veel beter naar eten zoeken, of op de vlucht slaan voor roofdieren. Dit nieuwe zintuig was waarschijnlijk de drijvende kracht achter de Cambrian Explosion, een periode waarin zeer veel nieuwe soorten ontstonden in een relatief korte tijd.

We staan nu aan de vooravond van een nieuwe revolutie, waar onze elektronica ook dit zintuig gaat krijgen. Op zich hebben we al een groot deel ervan ontwikkeld: de camera. Thuis in ons gezin van vijf tel ik er al snel zo’n dertig. Twee per mobiele telefoon en tablet. In elke laptop zit er een. We hebben ook nog een paar digitale camera’s en dan liggen er nog wat camera’s in oude mobieltjes stof te vergaren.