Warning: Undefined array key "bio" in /home/techwatch/domains/test.bits-chips.nl/public_html/wp-content/plugins/wpcodebox2/src/Runner/QueryRunner.php(126) : eval()'d code on line 13
Author:
Reading time: 3 minutes
Ter afsluiting van hun bacheloropleiding hebben tien studenten lucht- en ruimtevaarttechniek van de TU Delft een akoestische camera ontwikkeld. Het systeem laat in kleuren zien hoeveel geluid de verschillende onderdelen van bijvoorbeeld een vliegtuig afgeven. Op basis hiervan kunnen engineers het lawaai gericht aanpakken. Volgens de studenten onderscheidt hun oplossing zich door de eenvoudige configureerbaarheid en de lage prijs.
Het Delftse prototype bestaat uit een plaat ter grootte van een tweepersoonsbed met daarin 1350 gaten waarin microfoons zijn te plaatsen. Zo zijn verschillende arrays te configureren om het geluid te registreren. Speciale software vertaalt de ontvangen signalen vervolgens in een kleurenbeeld dat de locatie en intensiteit van de bronnen weergeeft. Dit combineert het systeem ten slotte met beelden van een optische camera tot een totaalplaatje.
Voor de gebruikte beam forming-techniek geldt: hoe hoger de frequentie, hoe dichter de microfoontjes bij elkaar kunnen staan en hoe beter de resolutie van de plaatjes is. ’In principe kunnen we ook heel lage frequenties registreren, maar dan zitten er al snel enkele meters tussen twee meetpunten en moet de opstelling heel groot zijn‘, vertelt Jorg Hendriks, lid en woordvoerder van het studententeam. ’Met onze array ter grootte van een tweepersoonsbed zouden we slechts één grote stip zien.‘
De Delftenaren hebben hun opstelling specifiek ontworpen om vliegtuiglawaai in beeld te brengen. ’We hebben ons systeem afgestemd op gebruik in het publiek toegankelijke gebied bij de landingsbaan, waar de toestellen op veertig meter overkomen‘, zegt Hendriks. ’Bij die hoogte halen we een resolutie van een meter en kunnen we de 6000 Hz van de motoren prima onderscheiden van de aerodynamische geluiden.‘
Het toepassingsgebied beperkt zich echter niet tot de luchtvaart. Volgens Hendriks zou de akoestische camera ook heel goed in te zetten zijn om de geluidsproductie van auto‘s of windturbines zichtbaar te maken. ’Zolang de afgegeven frequenties maar hoog genoeg zijn en het geluidsniveau boven de vijftig decibel ligt, kunnen we het meten met onze opstelling.‘
Aan het prijskaartje zal het niet liggen. ’Het prototype heeft niet meer dan zesduizend euro gekost‘, aldus Hendriks. ’Zouden we het systeem commercieel gaan aanbieden, dan schat ik dat we zouden uitkomen op 25 tot dertigduizend euro, maar dat ligt nog altijd ver onder de prijs van vergelijkbare bundelvormingsoplossingen in de markt. Bij de commerciële partij die we een tijdje terug hebben benaderd, waren we niet klaar voor twee ton.‘
Hendriks en de zijnen hebben echter geen concrete plannen om hun systeem op de markt te brengen. ’Onze doelen waren om te laten zien dat studenten zoiets kunnen maken en om geluidscamera‘s toegankelijk te maken voor academische projecten, bijvoorbeeld om aerodynamische stromen in kaart te brengen. Voorheen moesten die professionele apparatuur huren en dat is vrij prijzig. Met ons systeem hebben ze een goedkoop alternatief.‘
Onder leiding van hun professor Dick Simons gaan de studenten de camera het komend jaar verder ontwikkelen. ’We hebben het prototype in tien weken ontworpen. Dat is te kort om het goed te testen. Daar gaan we mee aan de slag. Daarnaast gebruiken we nu nog een losse optische camera. Die willen we gaan integreren, zodat we de akoestische en visuele informatie veel nauwkeuriger kunnen combineren.‘
In Zuid-Nederland timmert TUE-spin-off Sorama al sinds begin 2009 aan de weg met een eigen geluidscamera. Dit systeem meet dicht bij de bron en is daarbij een stuk nauwkeuriger: door de gepatenteerde technologie die is ontwikkeld aan de Eindhovense universiteit en die is gebaseerd op near-field acoustic holography haalt het een precisie van 0,3 millimeter, ongeacht de frequentie. Sorama rekent vijftienduizend euro voor de hardware en achtduizend euro per jaar voor het gebruik van de software.
