Caesariaans ontwikkelmodel

Julius Caesar staat bekend als geniaal veldheer. Hij was in staat om in korte tijd met zijn perfect georganiseerde leger grote gebieden te veroveren. Het leger van Caesar kende vele gespecialiseerde afdelingen. Met grote aantallen soldaten werd de strijd gestreden. Het lukte hem echter niet om hiermee kleine eenheden met lokale fanatiekelingen te bevechten.

Het is verbazingwekkend dat wij tegenwoordig vaak nog steeds een soortgelijke methode gebruiken om oplossingen te vinden voor onze problemen. Het is een methode die kan werken, maar tegen welke prijs en inspanning? Miljoenen worden verspild, dwang en angst regeren. Hierdoor lijkt het of we problemen kunnen oplossen door als een gek te gaan rennen. Voordat de diagnose van de problematiek is gesteld, wordt al verlammende kritiek geuit. De oorzaak van het falen zou te weinig inzet zijn. Alle problemen kunnen we toch oplossen door net iets harder te werken? Het werk wordt in strikte taken en afdelingen opgesplitst, waarbij het risico is dat niemand de diepere zin van de zaken meer ziet. Ik krijg regelmatig te horen: ’Ik kan in deze organisatie geen collega vinden die mij het overzicht van ons systeem kan geven.‘

Een andere situatie die je ziet, is die van de eeuwige zoektocht en besluiteloosheid waardoor er een gebrek is aan focus en opeenvolgende reorganisaties worden uitgevoerd. Wat is ’core‘ en wat is ’non-core‘? Het antwoord op deze vraag is afhankelijk van de dag. Het gevolg is dat medewerkers niet meer weten waar ze aan toe zijn met bijbehorende impasse, waarbij problemen naar achter worden geschoven. Met uiteindelijk als resultaat dat er wederom gerend moet worden om zaken op tijd af te krijgen.